Man On The Moon (1999) – (ปี 1999)

การแสดงออกของมนุษย์บางคนสามารถสร้างความสับสนให้กับคนรอบข้างได้อย่างล้นหลาม เมื่อผู้คนนึกถึงชาวฮอลลีวู้ดคนหนึ่งที่ชื่อว่า แอนดี้ คอฟแมน อาจจะไม่สามารถแยกได้ว่าเขากำลังแสดงอยู่หรือดำเนินชีวิตจริง หากมองดูจากพฤติกรรมและการสื่อสารของเขา คนอื่นๆ จะคิดว่าเขาเป็นผู้มองโลกในแง่ร้ายหรือการเป็นศิลปินที่แท้จริงคนแรก
แต่แอนดี้ คอฟแมน กลับมีความพึงพอใจในตัวเองที่จะเรียกตัวเองว่าเป็น “พวกเต้นกินรำกินมากกว่า” สิ่งนี้อาจจะโดดเด่นและแปลกตาในมุมมองของคนอื่นๆ แต่เขามั่นใจในตัวเองและมีความสุขด้วยหนทางนี้
นอกจากนี้ เขายังมีความเป็นมิตรและทำให้คนรอบข้างร่วมสนุก อาจจะไม่ใช่การแสดงศิลปินที่เรียบง่ายแต่เขาสามารถสร้างประสบการณ์ที่ดีให้กับผู้ชมได้อย่างไม่ซ้ำกัน
ในสังคมที่คนส่วนใหญ่ต้องการตามรอยคนอื่นๆ เพื่อให้ได้รับการยอมรับและให้ความเห็นอย่างถูกต้อง แอนดี้ คอฟแมน ทำตามสิ่งที่เขาชอบและอยู่ในสิ่งที่ทำเพื่อความสนุก นี่เป็นตัวอย่างที่ชัดเจนว่าความสุขของเรามักมาจากการฟังธรรมชาติในใจของเราและไม่จำเป็นต้องกดขี่ตัวเราให้ตรงตามแนวทางที่กำหนดไว้
คำสั่ง “เป็นตัวเอง” อาจเป็นที่คิดถึงของนักวางแผนชีวิตใช่หรือไม่ แต่แอนดี้ คอฟแมน ได้ลองเป็นตัวเองด้วยสิ่งที่ชอบและทำให้เขามีประสบการณ์ที่ดีและความสุขได้อย่างเต็มที่ และมันก็สามารถทำได้ผ่านการรับรู้สิ่งที่ไม่ตามแนวทางการปกครองที่กำหนดไว้แล้วกดขี่ตัวเราให้ตรงตามเส้นทางที่เรากำหนดไว้ให้ตรง แต่จากนั้น เข้าใจและรู้จักตัวเองด้วยเช่นกัน ชีวิตนี้ของเราไม่จำเป็นต้องมาตรฐานกับใครแต่เราเองหากเราสามารถเป็นตัวเองได้อย่างมีความสุขและพอใจกับชีวิตของเราเอง แล้วเราก็จะมีชีวิตที่สวยงามและเต็มไปด้วยความสุขอย่างแท้จริง